Ook de liedjes die Rob de Nijs meebracht -
Tegen beter weten in en
Na de revolutie van Lennaert Nijgh - droegen eenzelfde kleur.
De Nijs hoort eigenlijk niet op zo'n klein podium thuis; hij heeft
er te weinig armslag voor. Hij is ook teveel individualist om zich
aan te sluiten bij de groep. Toch was hij het die het cabaret muzikaal
omhoog stuwde. Rond zijn stem harmoniseerden zich de groepsliedjes,
waarbij Marijke Hoving's stem nu eindelijk aan haar trekken kwam...
