Ook de liedjes die Rob de Nijs meebracht - Tegen beter
weten in en Na de revolutie van
Lennaert Nijgh - droegen eenzelfde kleur. De Nijs hoort eigenlijk
niet op zo'n klein podium thuis; hij heeft er te weinig armslag voor.
Hij is ook teveel individualist om zich aan te sluiten bij de groep.
Toch was hij het die het cabaret muzikaal omhoog stuwde. Rond zijn
stem harmoniseerden zich de groepsliedjes, waarbij Marijke Hoving's
stem nu eindelijk aan haar trekken kwam...
